Pax Christi

Admodum Reverende Pater =

Jam dudum animo cogitabam manifestare Paternitatis vestrae ardens desiderium, quo ab Divinam bonitatem urgebar ad me pro Sacris Missionibus Deo offerendum; verum […] importunijs quidam timor, qui nescio utrum ab imbecillitatem meae virtutis, […] hostis fraudem, me neququam a Deo vocari […] permadebat. Hoc tamen desideria semel admissa neutiquam extinguere valuit, quin imo dies augeri sentibam. Quapropter cum ad rem considerandam me pacato animo contulerim, et cogitationem adversam maxima mentis perturbation animum meum subire solere […], eam a communi inimico ut Dei vocationi reluctaretur mihi insinuari novi. Unde meam formidinem superans Divinam inspirationem superiori meo patefeci, ac in praesens Paternitatis vestrae patefacio, haud dubitary, quominus vi sanctae obedentiae tandem Divinae voluntatis penitus certior sim futurus. Primvero, Pater dilectissime, non parum me examinat nimia animae meae paupertas; sed omnis mihi fiducia in ejus bonitate vita est, qui infima Mundi eligit, quique quemadmodum mihi nuhil prorsus meis meritiis conferentibus, quin imo vehementer obstantibus desiderium indidit, vires etiam ad id idoneas meae imbecillitati sufficiet; qua in congitatem penitus conquiesco. Itaque Paternitatem vestram etiam, atque etiam rogo, ut meam hanc oblationem suscipiat, ac foveat; a cubi Deus Sanctae obedientiae ministerio me instrumentum suae gloriae efficere dignabitur, en me, cum Propheta proferre audeo, en me paratum, quidquid jusserit alacriter obire; sciet siquidem Dei Sapientia ex inerti hoc lapide cordis mei filium Abrahae suscitare. […] non sum in re, de qua Deus potias, ut vox sua audiatur effciet, quam homo causam suam perorabit; omnia Dei bonitati, sanctae obedientiae committo, qua nihil tutius esse poterit. Commendo me Sanctis sacrificiis Paternitatis vestrae, quam Dei clementia sospiret, ac omibus suis donis augeat

Indignissimus Paternitatis vestre filius

Fratres Nicolaus Maria Miozzi Societatis Iesu Scholasticus