Reverendessime pater.

Liberalissimus Deus, a quo me adscivit Societati Jesu, adeo in animo cupiditatem missionum abeundarum ingessit, ut spissis provocarti impulsionibus, et coalesti identidem consolatione affectum illexerit. Tuam Paternitatem non latet, cum huc, Provinciam solatum, accesisti, scripturam de missionibus pertrectantem, cui memet subscripsi, a tyronum nonnullis tibi fuisse consignatam. Praeterea tuae Paternitati repetenda est recordatio eosdem, qui sese subsignarunt, tuo contubernio tecum adlocuturos subiisse. Sed tempus, quo tibi luculentius explicanda mens est, adventavit, quod huc usque continenter adfectare non desinivi, et qua expectatione, animo parnoscenti satis indaatur. Duobus abhinc annis, quando studiarum primordiis in Academia versabar, hoc idem, quod nunc praesto, satagere mihi ipse proposueram. Verum, cum hac de volutate cum Patri Spirituali deliberassem, a me dissentivit opinione: et posteaquam humaniorum literarum curriculum absolvissem, ad te scribere consuluit. Actutum ipsius consilio obtemperaui, quippe qui obedientiae adhaesisse juvare semper arbitratus sim. Lu ores vero prorogatior, eo magis jucundior evasit. Academiam jam exegi, et Deus exteris excursionibus fungendi volputatem ita adauxit, ut heae in animo inditae esse viderentur. Itaque, ne in longum producar, nihil aliud, quam te de meis desideriis facere certiorem, committam. Nam, si animum abstruderem, quo possem pacto ad exteras missiones allegari? Mentem igitur ad argumenta digerendum, non exacuam; Omnipotenti hoc credidi negotium; et quoniam ipse volutatemn excitavit, ita et Deus ut consequar, efficiet. Ast interim, Reverendo Patri, paternitatem tuam abtestavi non praetermittam, ne meam postulationem obliteres, neque, desideria ne futilia sint, vereare; propterea quod, ni fallar, a Deo derivari putem, quamobram, quandocumque cogitatione missiones voluto, non solum exardesco, verum etiam virtutibus solidis vacare incitor, et si antea non vacarim, Deo opitulante, et Sanctissima Virgine intensurum confido. Nihil mihi restat sanique, quam paternitatis tuae de osculavi dexteram, et benedictionem humiltima paternam ex postulare. Me tuis commendo ovationibus summopere

Dabam Panormi tertio idus Novembres anni millesimi octingentesimi quadragesimi secundi

Tuae Paternitatis in Christo Obedientissimus

Frater Franciscus Paulus Coppola SocietatisJesu

Palermo 10. Novembre 1842. fratello Coppola // Petit mission. // Al molto Reverendissimo in Cristo Padre Nostro // Il Padre della Compagnia di Gesù // Roma.